Ο Μεσαίωνας δεν ευνόησε γενικά την επιστημονική πρόοδο ούτε και την ανάπτυξη των γνώσεων των φαρμακευτικών φυτων.Οι περιοχές της επιστήμης, της μαγείας και του τσαρλατανισμού συγχέονται συχνά.Διατηρούσαν γνώσεις που αποκτήθηκαν από τους αρχαίος Έλληνες τις αρχαίας Ελλάδας,ίδρυσαν ιαματικού βοτανικούς κήπους και έγραψαν συγγράμματα σχετικά με την χρήση των φαρμακευτικών φυτών.
Καθ όλη την διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου (από το 330-1453 μ.Χ) παρατηρείται συνεχής χρήση της κληρονομιάς των ιατρών της αρχαιότητας τα κείμενα των οποίων συχνά χρησιμοποιούνται, όπως του Ιπποκράτους,Διοσκουρίδη,Αρεταίου,Γαληνού και άλλων.Οι γιατροί της Βυζαντινής περιόδου αξιοποιούσαν τα έργα των αρχαίων Ελλήνων ιατρών με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ότι δημιουργήθηκε μια φυσιολογική μετάβαση από την αρχαία Ελληνική Ιατρική στην Ιατρική της Βυζαντινής περιόδου.Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης η Βυζαντινή θεραπευτική εφεύρει τα λεγόμενα “Ιατροσόφια” τα οποία κατακλύζουν στη συνέχεια τον Ελληνικό χώρο,οι κάτοικοι του οποίου τα χρησιμοποιούσαν ως θεραπευτικούς οδηγούς λόγω έλλειψής κατά κανόνα επιστημόνων την εποχή εκείνη.
Μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, την υποδούλωση της Ελλάδας και την φυγή πολλών Ελλήνων λογίων στη Δύση, τα Γιατροσόφια αυτά (του Βυζαντίου) αντικαταστάθηκαν από την “Κομπογιαννίτικη Ιατρική” και τους Βικογιατρούς. Το παρατσούκλι Κομπογιαννίτης έχει χλευαστική σημασία γιατί προέρχεται από το πρώτο συνθετικό κομπώνω=απατώ και το δεύτερο Ιωαννίτης με καταγωγή τα Γιάννενα (Ήπειρος). Υπάρχει όμως και μία άλλη μη χλευαστική έννοια για τους Κομπογιαννίτες, ότι οι πρακτικοί αυτοί γιατροί θεράπευαν με κόμπους – ρίζες φυτών, ή διότι είχαν τα βότανα δεμένα σε κόμπους μαντηλιών (κόμπος και γιάνω).
Ή πικραγγουριά περνούσε ως πανίσχυρο φάρμακο για όλες τις αρρώστιες. Ο ανίδεος περιπατητής τρομάζει όταν με το άγγιγμα ενός ώριμου καρπού προκαλεί το
ξετίναγμα των σπόρων πού φεύγουν σαν βολίδες.
Ο αποξηραμένος στον ήλιο χυμός του καρπού είναι βοήθημα για πολλές αρρώστιες των ματιών,των δοντιών,των όγκων των αυτιών, την κώφωση, την ψώρα κλπ.Προκαλεί τους πια δυνατούς εμετούς κι αυτό κατά τον Θεόφραστο είναι χαρακτηριστικό της δύναμης του.
ΠΗΓΗ
http://www.afipnisis.gr/