ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ ΜΑΣ

Οι πληροφορίες που περιέχονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας ή την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας. Επίσης το site λειτουργεί με εθελοντές και ανεβάζουμε άρθρα που βρίσκουμε ενδιαφέροντα από άλλες ιστοσελίδες (γι'αυτό υπάρχει και η πηγή στο τέλος του άρθρου). Δεν είμαστε δημοσιογράφοι ή γιατροί ώστε να κάνουμε πιστοποίηση της ορθότητας του άρθρου, γι'αυτό εάν έχετε κάποια γνώση επιπλέον πάνω στο συγκεκριμένο άρθρο, τα σχόλια σας είναι πάντα καλοδεχούμενα. Και εμείς μαθαίνουμε όπως και εσείς.

Tης Αμαλίας Μήτσουρα
Κτηνίατρος, Υπ. Διδάκτορας
Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από την υγεία της κατοικίδιας γάτας. Μεγαλύτερος μύθος είναι η άποψη ότι διαμέσου της γάτας και κυρίως του τριχώματος μεταδίδετε ένα νόσημα που επηρεάζει τις εγκυμονούσες. Το νόσημα αυτό ονομάζετε τοξοπλάσμωση και πρόκειται για ένα παρασιτικό νόσημα και δεν είναι καθόλου εύκολο να το μεταδώσει η γάτα. Ο μόνος τρόπος που η γάτα μπορεί να το μεταδώσει είναι εντός των πρώτων 40 ημερών που νοσεί η ίδια αν και μόνο αν έχουμε επαφή με τα κόπρανα της και φάμε κάτι χωρίς να πλύνουμε πρώτα τα χέρια μας (αναλυτικότερα σε επόμενο άρθρο). Τα εμβόλια που πραγματοποιούνται σε μια γάτα δεν την προφυλάσσουν από το παραπάνω νόσημα, αλλά από άλλα σημαντικά νοσήματα που απειλούν την υγεία της.

Εμβολιακό πρόγραμμα

Στην γάτα συνήθως εφαρμόζεται το παρακάτω εμβολιακό πρόγραμμα και εφόσον αυτή έχει συμπληρώσει της πρώτες 45 ημέρες της ζωής της. Έτσι αρχικά η μικρή γάτα εμβολιάζετε (1η επίσκεψη) με πολυδύναμο εμβόλιο που περιλαμβάνει τα παρακάτω νοσήματα:

1. την ιογενή πανλευκοπενία της γάτας,

2. ιογενής ρινοτραχεϊτιδα,

3. τον καλικοϊό της γάτας και

4. την χλαμηδίαση

. Σε ένα μήνα (2η επίσκεψη) θα ακολουθήσει επανάληψη του προηγούμενου εμβολίου. Μετά από 2 εβδομάδες μπορεί να πραγματοποιηθεί εμβολιασμός κατά της Λύσσας, όμως αυτός ο εμβολιασμός πρέπει να γίνεται μόνο σε ζώα τα οποία έχουν αυξημένη πιθανότητα να μολυνθούν.

Οι γάτες που διαβιούν σε μέρη που θεωρούνται απαλλαγμένα από το νόσημα, όπως η Χίος καλό είναι να μην εμβολιάζονται γιατί το παραπάνω εμβόλιο είναι δυνατόν να προκαλέσει παρενέργειες όπως το ινοσάρκωμα (κακοήθης μορφή καρκίνου). Ακολουθεί ένα μήνα μετά από τον 2ο εμβολιασμό επανάληψη του ίδιου εμβολίου (3ος εμβολιασμός). Έπειτα μπορεί να εμβολιάσουμε τη γάτα μας με το εμβόλιο της ιογενής λευκαιμίας της γάτας, ο εμβολιασμός αυτός πρέπει να γίνατε μόνο σε ζώα που έχουν πρόσβαση στο εξωτερικό περιβάλλον και κυρίως δε στα αρσενικά ζώα. Διαφορετικά καλό είναι να παραλείπετε γιατί, επίσης, είναι δυνατόν να προκαλέσει την ανάπτυξή ινοσαρκώματος. Παρόλα αυτά αν γίνει ο παραπάνω εμβολιασμός πρέπει να γίνει αναμνηστική δόση σε έναν μήνα από τον πρώτο. Αλλιώς κάθε χρόνο μετά τον 3ο εμβολιασμό θα πρέπει να γίνεται αναμνηστικός εμβολιασμός του ίδιου εμβολίου.

Αντιπαρασιτικό πρόγραμμα
Από την πρώτη επίσκεψη θα χορηγηθεί αντιπαρασιτική πάστα στο γατάκι σας κατά των ενδοπαράσιτων. Ισχύουν οι ίδιες αρχές που ισχύουν και για το σκύλο (προηγούμενο άρθρο). Να θυμάστε ότι τα γατάκια είναι πολύ δυσκολότερα στην χορήγηση της παραπάνω πάστας. Σε περίπτωση που πρέπει να το χορηγήσετε οι ίδιοι, υπάρχουν τρεις τρόποι:

α) απευθείας στο στόμα με εφαρμογή του σωληναρίου στην γωνία του στόματος,

β) επάλειψη της πάστας στα χείλη του ζώου και κυρίως στην περιοχή της μύτης και

γ) επάλειψη της πάστας στο μπροστινό μέρος των πρόσθιων άκρων, το ζώο καθώς θα αρχίσει να γλύφετε για να καθαρίσει το τρίχωμα του θα προσλάβει το φάρμακο. Ανά διαστήματα θα πρέπει να γίνεται επανάληψη της παραπάνω χορήγησης. Πλέον υπάρχει και σε μορφή αμπούλας φάρμακο κατά των ενδοπαρασίτων.

Έπειτα κάθε μήνα (από τον 3ο μήνα και ύστερα της ζωής της γάτας) πρέπει να εφαρμόζονται φάρμακα κατά των εξωπαράσιτων. Αυτά τα αντιπαρασιτικά μπορείτε να σταματήσετε την χορήγηση τους μόνο τους χειμερινούς μήνες και εφόσον έχουμε έναν πολύ κρύο χειμώνα, διαφορετικά να τα χορηγείτε συνεχώς.

Αιματολογική εξέταση
Οι γάτες είναι πολύ δύσκολες κατά τον χειρισμό τους, έτσι είναι μάλλον ουτοπικό να θέλεις να κάνεις αιμοληψία σε μια γάτα που δεν έχει γίνει πριν ηρέμηση. Αυτός είναι και ο λόγος που η παραπάνω εξέταση γίνεται μόνο όταν η κλινική εικόνα του ζώου το απαιτεί. Καλό όμως είναι να γίνεται μια φορά τον χρόνο αιματολογικός έλεγχος των ζώων που έχουν πρόσβαση στο εξωτερικό περιβάλλον, αν όμως το ζώο είναι πολύ δύσκολο τότε να τον παραλείπεται.

πηγη

http://www.chiospress.gr